Gailliard bij Ensor op bezoek
Jean-Jacques Gailliard (Brussel, 22 november 1890 – Sint-Gillis, 17 april 1976) was een Belgisch kunstschilder en graficus. Als zoon van de impressionistische kunstschilder Franz Gailliard (1861-1932), vriend en collega van James Ensor, kreeg de jonge Jean-Jacques de eerste teken- en schilderlessen van zijn vader. Tijdens zijn kinderjaren wordt hij omgeven door kunstenaars, musici en figuren uit de wereld van esoterie en occultisme.
Terwijl hij de humaniora aan het Atheneum van Brussel doorliep, schreef hij zich in 1903 in aan de Brusselse Academie. Tot 1907 volgt hij er de lessen tekenen bij Émile Fabry (1865-1966) en naar de antieke figuur bij Guillaume Van Strydonck (1861-1937). Van 1907 tot 1911 volgt hij lessen tekenen naar de natuur bij Jean Delville (1867-1953). In 1912 werd Gailliard aanhanger van de leer van Emanuel Swedenborg (1688-1772), een Zweedse mysticus. In 1915 voerde hij de decoratie uit van de kapel van de Algemene Kerk van Nieuw Jeruzalem (volgelingen van Swedenborg) in Elsene. Zijn spiritualistische gerichtheid oriënteerde het werk van die eerste periode naar een soort symbolisme, in combinatie met een pointillistische techniek. Tijdens het interbellum werd zijn schilderkunst abstract. Van 1920 tot 1924 verbleef Gailliard in Parijs en had er contacten met talrijke kunstenaars en schrijvers, onder wie Isidora Duncan, Pablo Picasso, Jean Cocteau, Eric Satie, e.a. Hij nam vanaf 1922 deel aan het Salon des Indépendants in Parijs.
Reeds voor zijn vertrek naar Parijs was hij bevriend met Pierre-Louis Flouquet (1900-1967) en Pierre Bourgeois (1898-1976). Als in 1922 “7 Arts” wordt opgericht, neemt hij deel aan de tentoonstellingen van de groep. In 1923 neemt hij deel aan het salon van “La Lanterne Sourde” in het Egmontpaleis en in 1925 maakt hij met Baugniet, Jasinski, Servranckx, Flouquet, Xhrouet en Maes deel uit van “Les peintres constructeurs”, samengebracht door “La Lanterne Sourde”. In 1925 behoort hij tot de mede-oprichters van de groep “L’Assaut”, met de bedoeling de modernistische geest te verdedigen. Zijn werk evolueert naar een abstract-geometrische vormgeving, doch zijn hele leven door heeft hij figuratieve tekeningen en schilderijen gemaakt, o.a. van gezichten van Brussel en Oostende. Hij schildert eveneens portretten van kunstenaars en schrijvers uit zijn kennissenkring, onder wie de dichter Maurice Maeterlinck, de schilder Fernand Khnopff, de dramaturg Michel de Ghelderode... en James Ensor bij wie hij dikwijls op bezoek kwam tijdens zijn verblijf met zijn gezin aan de Belgische kust.
